Wat gebeurt er in de tuin? Een chronologie - februari

• Even niet opletten, en er zijn ineens 14 krokussen

• Een klein narcisje steekt dapper als eerste bloem in de achtertuin zijn koppie boven de aarde uit.

• De gele kornoeie bloeit alweer.

• We hebben ruim een week genoten van 'n merel, die met volle teugen genoot van de appel die we op de walnotenboom prikten. En toen, ineens, bleef de appel onaangeroerd. We blijven ons verwonderen: wat is er met 'm gebeurd?

• De vogeltelling van de maand februari: pimpelmezen, koolmezen, en.... staartmezen (mijn lievelings; wat zijn het dropjes, met hun wollige lijfjes, lange staarten en grappige vlucht). Ze werden wel heel hard door de pimpelmezen (ook al van die kleine opdondertjes) uit de bruidssluier verjaagd: "Dit is ons gebiedje - en onze vetbol, opzouten dus...". Een specht. Een reiger op het 'chalet' die aast op de buur-goudvissen, plus de door ons aan de buurvijver gedoneerde alvers en zeelten. Heel Veel Mussen. Een vinkje. Een winterkoninkje. De bovengenoemde merel, die samen met een roodborstje tegelijk in de walnoot zat. Twee roodborstjes tegelijk dicht bij elkaar ("broed maar, broed maar, poelepoelepoele..."). Hout- en tortelduiven. En, het allerkleinste vogeltje van Nederland: het goudhaantje. En natuurlijk Truus, Daisy en Mien, onze cochin krielkipjes die de hele winter door eieren gelegd hebben.

  We hebben in de drie jaar dat we hier wonen nog nooit zo'n diversiteit gehad aan vogels. Dat komt niet alleen door ons lieve voederbeleid, maar zeker ook door de planten die inmiddels aangeslagen zijn, en een veilige haven bieden. Kanttekening daarbij is dan wel dat Poes Max op zijn bijna 14e ineens 'n jachtinstinct krijgt... Hopelijk houdt hij het bij 'n laffe poging...